Ik vind dat er met kerst (en niet alleen dan!) eigenlijk niets heerlijker is dan een flinke wandeling in het bos, om daarna rozig thuis te komen in een kersthuis met kaarsjes (met de geur van White Christmas en Kaneel en Knapperend Haardvuur). Hete kop thee met iets lekkers erbij, en dan lekker knus lezen op de bank of aan tafel iets gezelligs doen.
Dus stapte ik aan het eind van de morgen met Jip op de bus, op weg naar het Ledeboerpark: het startpunt van mijn wandeling. En ik bleek zeker niet de enige te zijn die niet thuis bleef zitten, ondanks het druilerige weer...leuk vind ik dat! Het gaf me ook het gevoel niet alleen te zijn op zo'n kerstdag.
Bij kerst hoort naaldgroen, dus daar ben ik maar eens even op aan het oefenen gegaan, best lastig!
Water met een lange sluitertijd:
Dit was het eigenlijke doel van mijn wandeling, een plek die ik al zo lang eens wilde ontdekken!
Het was een aardige loop er naartoe maar beter te doen dan ik gedacht had...En mijn inspanning werd beloond, een prachtig stukje natuur!
En zomaar kwam ik ook nog terecht bij de rand van Hof Espelo...
Dit gebied ontdekken blijft liggen voor een andere keer, want dit werd me echt te ver.
Toen ik na viereneenhalf uur (!) erg moe maar voldaan thuiskwam - ik moest ook nog lopen naar het station omdat de bus maar eens in het uur bleek te komen en net geweest was - had ik een hond die er niét uitzag van de modder en bovendien een uur in de wind stonk omdat hij ergens in had liggen rollen...Vooruit, dan ook nog maar even een wasbeurt...
En toen heerlijk met een kop kaneelthee, een kaneelster en allemaal kaarsjes aan op de bank met een gisteren gekocht boek: PAAZ, van Myrthe van der Meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten