Hij bleef gewoon bij me liggen, terwijl het beddengoed dat ik aan het strijken was in steeds meer plooien over hem heen viel...zo schattig!
Ik was weer bang de afgelopen dagen, want Jip had weer buikpijn en hield me al blaffend lang wakker totdat ik hem bij me op bed nam. Zo hebben we beiden alleen hazenslaapjes gedaan. En ik was toevallig ook ziek! (al voor de tweede keer dit jaar een eendagsziekte). Na een bezoek aan de dierenarts heeft Jip nu medicijnen en het lijkt erop dat het weer goed gaat. Het is en blijft een zorgenbeestje met zijn blindheid en zijn prikkelbare darm!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten