Het perk voor mijn huisje, dat wij (de bewoners van ons straatje) van de gemeente "gekregen" hebben en zelf beplanten en verzorgen, is eindelijk lekker dicht begroeid (o.a met duinroosjes). Geen poepende honden en vertrappende kinderen meer! Het vormt een soort haag tussen mijn voortuintje en de straat, zodat ik heerlijk onopgemerkt (door de volwassenen tenminste) op de grond bij de hond kan zitten.
Het vochtgehalte in het perk is door de onderbegroeiing ook sterk verbeterd en dat is te merken aan het aantal slakken dat er huist: gisterenavond toen ik Jip ging uitlaten heb ik er 24 (!) van de straatstenen geplukt en teruggezet; voornamelijk wijngaardslakken maar ook een paar tuinslakjes:
En terwijl ik dit schattige beestje m.b.v. een zaklantaarn op de foto probeerde te zetten, hoorde ik achter me ineens een zacht geknor...een egel! Het beestje liep gewoon achter me langs, ging de voortuin in en stevende recht op de open deur af, waarachter Jip lag! Een snelle actie voorkwam net dat Jip zich prikte, hij stond er al met zijn neus bovenop! Na bijgekomen te zijn van dit avontuur, zette de egel zijn tocht voort door mijn tuintje, waarbij hij nog een keer vlak voor me langs liep en ik hem rustig kon bekijken. Leuk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten