Herfst heel dicht bij huis

Hoe iets vies heel mooi kan zijn...

"...en toen ze door het struikgewas gluurden, zagen ze..."

Op zoek naar rust..

Al tijden ben ik uit evenwicht maar de diefstal van mijn portemonnee (met de hele mikmak erin), een paar dagen geleden, en de lompe reacties van sommige mensen als je om hulp vraagt (o.a een NS baliemedewerkster en een buschauffeur), hebben me erg boos en verdrietig gemaakt...

Dus ging ik vandaag maar weer het Groot Brunink in, wetende dat lopen in de natuur me goed doet:

Balancerend op het randje...het mannetje van de bloedrode heidelibel (het vrouwtje is geelbruin), etend!

De bladeren zijn ineens verkleurd naar een prachtig vlammend oranjerood! Vooral die van de Amerikaanse Eik doen het erg goed..

Eén van de - ik geloof wel 20 - "Felix"katten van de boerderij daar!

Vanwege een mindere kwaliteit heb ik wat gespeeld met de bewerkingstools..

Grappig, zo'n huisje met keurig onderhouden grasveldje en beukenhaag zo midden in een "rommelig" bos (ze laten hier al het oude hout liggen, wat vanuit ecologisch oogpunt beter is)

Jips verzorgingsset..

..wordt steeds groter!

Natuurlijk waren er al de obligate borstel, kam en schaar, maar nu heb ik eindelijk dé oplossing voor zijn klittende onderhaar: een grotere kam (dan die ik al had) met aan één kant van de gebogen tanden mesjes. Nu kan ik dan ook zijn onderhaar goed doorkammen en uitdunnen. Een hele opluchting!

De ampullen met Frontline, een middel ter bestrijding en voorkoming van vlooien en teken;

Zijn flesje met Xalatan, nog steeds 2 maal daags in zijn ogen te druppelen;

Een tubetje VSM Cardiflor van mij, daar hij regelmatig jeukende plekjes heeft. Gedeeltelijk een contactallergie, zei mijn dierenarts gisteren;

Een oorreinigingsmiddel, dat ik eigenlijk 1 maal per week moet gebruiken, maar wat zo'n sopboel wordt en Jip zulke vieze oren (aan de buitenkant, dan) bezorgt, dat ik het een beetje "vergeet", de laatste tijd;

En nu komt daar nog bij een tandverzorgingsset, want Jip blijkt een lichte tandvleesontsteking te hebben..Dus ik moet aan het poetsen! Met een vingertandenborstel, een echte -lange - hondentandenborstel en tandpasta met kipsmaak! Ik ben benieuwd...

Geen hond in de pot...

..maar kat in de mand! Ik wist even niet wat ik zag toen ik - gezeten achter mijn computer - naar buiten keek. En het beestje bleef ook nog zo lang hangen, dat ik haast dacht dat er iets mis mee was. Maar blijkbaar is mandwater erg lekker, poes kwam zelfs nog een tweede keer drinken!

N.B. De foto's zijn van veraf genomen, dus de kwaliteit laat te wensen over. Daarom heb ik er maar een schilderachtig effect aan gegeven; ook wel leuk, toch?

Korenbloemen, een verborgen tunneltje en een onvindbare schat..

Het was moeilijk kiezen, eindelijk weer eens tekenen of er op uit gaan, maar vanwege het stralende weer heb ik toch maar gekozen voor de buitenlucht!

En het was heerlijk! Een deel van de twee uur heb ik zo'n beetje op mijn kop in een diepe, droge sloot gezeten, om een paar dappere korenbloemen tegen de lucht te kunnen fotograferen:

"Kijk, een jás!", zei een langskomend meisje verbaasd tegen haar ouders. "Waar ook nog een mens in zit!", reageerde ik..

Véle foto's later, toen Jip er schoon genoeg van kreeg en eerst in de weg ging zitten en vervolgens begon te piepen...werd het tijd om op te staan (zucht) en verder te gaan, op zoek naar de cache.

Via een andere route kwam ik tot mijn verbazing ineens weer in bekend gebied, wat eigenlijk wel jammer was..

Maar zo kwam ik óók terecht bij een verborgen tunneltje, dat ik anders nooit gezien zou hebben. Het is een overblijfsel van een allang verdwenen spoorlijntje dat van Enschede naar Ahaus liep en dat in 1903 voor het eerst in gebruik genomen werd:

De verstopte cache heb ik echter niet gevonden, want het terrein was een ramp: één en al stengels, brandnetels en braamstruiken! We konden ons er bijna geen weg door banen, bleven voortdurend vastzitten...Zie daar maar eens iets kleins in te vinden, laat staan oppakken! Jip had het op een gegeven moment wel gezien en ik ook, dus: op naar huis!

Badhuis weg?

Daar kwam ik achter, toen ik na een busritje gewapend met camera, GPS en Jip op pad ging om dit vroeger veel bewandelde knusse gebiedje weer eens op te zoeken...Zonde! Ervoor in de plaats trof ik een piekfijn ogende boerderij met weiden en paarden aan..

Vervolgens heb ik een zandpad richting Hengelo gekozen, om niet mijn wandeling van laatst te herhalen. Ondanks GPS tóch spannend, zo later in de middag: ik had geen idee waar ik precies terecht zou komen, hoe lang ik erover zou doen en of ik daar weer een andere bus terug zou kunnen nemen..

Na ruim drie uur stond ik inderdaad weer bij een bushalte aan de beoogde weg! En er valt zeker nog meer te ontdekken in dat gebied..De Wildernis, Hof Espelo...

BSO-verhaal..

Afgelopen woensdag heb ik voor het eerst (en als eerste) in de bieb voorgelezen aan een groepje BSO-kinderen. Het was best een uitdaging om zowel 4-als 7-jarigen te boeien met één en hetzelfde verhaal...dus ik heb alles uit de kast getrokken!

Ten eerste het prentenboek "De Kindereter" en -mocht er voldoende tijd zijn - "Schatje en Scheetje". Verder een lange jas van mijn moeder, een hoedje, zonnebril en snor; dit om mezelf te vermommen, daar ik de kinderen in een inleiding wilde verklappen iets gestolen te hebben, dat ik bij gedimd licht en in een zak beschenen door een zaklantaarn zou tonen. De leidsters - met de vingers in de oren - mochten later voelen en raden. En controleren of deze écht niets konden horen mocht met een "verboden" woord...gegiechel gegarandeerd! Temeer nog daar de coördinator, die er even bij bleef zitten, vol enthousiasme meespeelde!

Daarna heb ik me zó op het verhaal gestort dat ik er naderhand een pijnlijke keel van had..

Maar niet voor niets: de coördinator had het "geweldig leuk" gevonden en ik hoop de kinderen ook!

De grens bereikt...

Vanmorgen ben ik eens op de bonnefooi buiten een aangegeven en voor mij bekende route gestapt, met de zekerheid van een GPS die me weer thuis zou brengen (al was dat nog even spannend, want de batterijen waren bijna op). En zo kwam ik uit bij de grens, gadegeslagen door een paar zeer relaxte schapen:

Onderweg vond ik nog een paar schattige paddenstoeltjes, verstopt onder een varenblad:

En een minihuisje, dat vrijwel alleen uit een dakje bestond; geen zouthuisje, zo te zien, maar wie weet?

Namiddagzon

Omdat het zulk mooi weer was, besloot ik in de namiddag nog met Jip en camera naar het Groot Brunink te lopen. Al wandelend, kijkend en fotograferend kom ik dan helemaal tot rust, heerlijk! Na 2,5 uur kwam ik moe maar lekker fris en met een goed gevoel weer thuis. En ik was weer een paar mooie plaatjes rijker:

Kleurtjes!

Wie zou er niet weg zijn van zo'n doos met allerlei kleurtintjes? Nou, ik wel! Dus ik ben maar eens begonnen om mijn voorraad borduurzijde, die de laatste tijd nogal groeide en er rommelig uitzag, te ordenen. Op internet vond ik schattige kaartjes om uit te printen. Ik ben wel even druk geweest met uitknippen en wikkelen (ook best een leuk werkje) maar het resultaat maakt me blij!

Hieronder mijn laatste werkje, uit een Mangoboekje (leuk, Franstalig!) met Beatrix-Potterpatroontjes:

Stormloper

Diep weggedoken in zijn warme jas en hoed trotseert deze tomte het onstuimige herfstweer in mijn vensterbank..

Het is een van de pakketjes uit mijn "verwenbestelling", mijn derde tomte (na de Winterwachter en Wobbes Wiebelteen), en ik heb weer met enorm veel plezier met dit superdikke vilt gewerkt! Ik heb ook nog een speciale kersttomte klaarliggen, daar begin ik na sinterklaas aan, goed om in de stemming te komen!

De Stormloper is in het goede gezelschap van mijn gehaakte muis en eekhoorn met paddestoelen van vorig jaar, en een van natuurlijk materiaal gemaakt egeltje.

Zo kan ik ook binnen volop van de herfst genieten! Heerlijk jaargetijde..

Dieet

Gisteren liep ik met Jip zo'n anderhalf uur: eerst in de regen, maar op het laatst toch nog in een lekker verwarmend zonnetje. Onderweg kwamen we dit paard tegen, dat samen met zijn maatje enthousiast op me toe kwam draven toen ik mijn camera bevrijdde uit zijn druk-en-sluitzakje (bescherming tegen de regen). Het was overduidelijk overtuigd iets lekkers te krijgen maar helaas: overal aan het hek meldden briefjes dat ook zij op dieet waren...

Rondje UT...

Mijn wandeling met Jip begon hier, aan de leestafel van het informatiecentrum, omdat er net toen ik begon te lopen een stevige bui uit de lucht kwam..

Toen ik even snel en aandachtig een artikel over konijnen in een nummer van Grasduinen aan het lezen was, bleek ik het onderwerp van gesprek van twee kleuterjochies te zijn: "Het is een neppe". "Nee, hoor, volgens mij niet" "Jawel!" Toen ik reageerde met:"Ik ben heel echt, hoor", zei het ene jongetje slim:"Toen ik de hond zag bewegen, wist ik dat jij ook echt was!"

Heerlijk, toch?

Algauw was het droog en kon ik met Jip op pad. Een paaltjesroute van 7.7 km over het bossige terrein achter het Ledeboerpark, dacht ik, maar het bleek hoofdzakelijk een rondje over het universiteitsterrein te zijn...Langs het verdronken kerktorentje, langs winkeltjes en studentenwoningen én langs vele vijvers, wat toch ook leuk was:

Een heel opvallend kleurend blad...

Appelsoep! Van een appelboom die vlak langs de sloot stond..

Eén van de natuurspeelplaatsen in het Ledeboerpark:

En herfstige besjes:

Hieronder de Callicarpa of Schoonvrucht, met bessen die de hele winter mooi blijven en die zo bitter smaken dat ze niet door vogels gegeten worden..

Wat mij betreft is de herfst welkom, hoor!